علایم بالینی و یافته‌های آزمایشگاهی بیماران با کتواسیدوز دیابتی بستری شده در بیمارستان نمازی شیراز، در فاصله‌ی سال‌های 89 - 1386

مقدمه: کتواسیدوز دیابتی یکی از علت‌های مهم موربیدیتی و مرگ و میر در بیماران دیابتی بوده و هدف پژوهش حاضر به دست آوردن داده‌های مقایسه‌ای در زمینه‌ی فاکتورهای ایجاد کننده‌ی کتواسیدوز دیابتی، علایم، نشانه‌‌های بالینی و پیش آگهی در بالغین و کودکان بود. مواد و روش‌ها: به صورت اتفاقی پرونده‌ی 300 بیمار بستری شده با تشخیص کتواسیدوز دیابتی در بیمارستان نمازی شیراز بین سال‌های 1389-1386 انتخاب، و ضمن ارایه‌ی داده‌ها، از عوامل زمینه‌ای ایجادکننده، علایم و نشانه‌های بالینی، سطح قند خون، مقادیر الکترولیتی، اسمولاریتی و PH بیماران در هنگام بستری و یافته‌های درمان‌های انجام شده و عوارض پیش آمده، گزارش گردید. یافته‌ها: متوسط سن بیماران 45/17±56/19 سال بوده، و 34% اولین تظاهر دیابت خود را با کتواسیدوز دیابتی نشان داده بودند. مهم‌ترین فاکتورهای زمینه‌ای شامل عفونت و حذف انسولین می‌باشد. میانگین قندخون 184±524 میلی‌گرم در صد میلی‌لیتر، میانگین پتاسیم خون 1/1±76/4 میلی‌اکی‌والان در لیتر، میانگین سدیم خون 38/10±8/135 میلی‌اکی والان در لیتر، اسمولاریته‌ی سرم 18±311 میلی‌اسمول در کیلوگرم و PH 16/0±1/7 به دست آمد. هیپوناترمی در1/45% و هیپرکالمی در 9/19% دیده شد. به طور معنی‌داری موارد شدید اسیدوز در بچه‌ها شایع تر از بالغین بود. علایم بالینی اصلی شامل پرنوشی و پرادراری، حالت تهوع و استفراغ و درد شکم بود و میزان مرگ و میر 5% بود که بیشترین علت مرگ عفونت کنترل نشده می‌باشد. نتیجه‌گیری: عفونت و حذف انسولین مهم‌ترین علت شناخته شده بود و به طور معنی‌داری اسیدوز در بچه‌ها در بدو بستری شدت بیشتری در مقایسه با بالغین داشت.